Vandaag de dag zijn 34 landen betrokken bij de oorlog in Syrië. Het is een chaos, waar iedereen tegen iedereen vecht. America vecht tegen de Russen, Iran vecht tegen Israël, de Chinezen vechten tegen Oeigoeren, de Turken vechten tegen de Koerden, en dat allemaal in Syrië.
Syrië is een land dat zeer vertrouwd is met gewapende conflicten. Door de geschiedenis heen, zijn er vele invasies geweest van buitenlandse legers. In 1500 voor Christus waren het de Egyptenaren, gevolgd door de Israëlieten, de Assyriërs, en de Perzen. Daarna werd het ingelijfd bij het Romeinse rijk, tot het werd veroverd door Moslimlegers en deel werd van het Ottomaanse rijk. Na de Eerste Wereldoorlog werd Syrië aan Frankrijk gegeven.
Na de Tweede Wereldoorlog, volgend een aantal staatsgrepen en revoluties die met veel intern geweld gepaard gingen. En daarna was er de Arabische Lente, waarbij een opstand van rebellen escaleerde tot opnieuw een burgeroorlog. Toen kwam ISIS. En nu is Turkije het land binnen gevallen.
De Syriërs hebben een pauze nodig van de eindeloze conflicten. Of misschien hebben ze juist een nieuwe invasie nodig. Een invasie die eindelijk rust kan brengen.
De invasie die Syrië nodig heeft is een invasie van gelovigen uit de hele wereld die komen om lief te hebben in plaats van te moorden. Misschien wel meer dan enig ander land op dit moment, hebben de Syriërs een boodschap nodig die hoop brengt in plaats van geweld. Wie hoort de stemmen van vrouwen en kinderen die geen plek meer hebben om heen te vluchten? Wie zal antwoorden? Wie zal gaan? Wie zal liefhebben?
Gebedspunt
Bid voor een onverklaarbare en onweerstaanbare drang in de kerk wereldwijd om zich het lot van Syrië aan te trekken. Bid dat dit zal leiden tot een leger van gelovigen die het evangelie zal gaan verkondigen in dit land.
Bijbelvers
Maar de wijsheid van boven is vooreerst rein, vervolgens vreedzaam, vriendelijk, gezeggelijk, vol van ontferming en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd. 18Maar gerechtigheid is een vrucht, die in vrede wordt gezaaid voor hen, die vrede stichten.
Jacobus 3:17-18