Eind 2019 schreven we over de onzekere toekomst die de kerk van China in 2020 tegemoet zou gaan. Dat was voordat de Corona-uitbraak begon. Niet alleen de kerk, maar heel China gaat nu een onzeker jaar tegemoet.
En Corona is niet de enige ramp waarmee China te kampen heeft. De economie was al verzwakt door de handelsoorlog met de VS, en de varkensgriep heeft de voedselindustrie een zware slag toegebracht. Op het moment wordt het westen van het land bedreigd door enorme zwermen sprinkhanen, die vanuit Oost-Afrika richting China trekken.
Veel Chinese gelovigen denken dat God door deze rampen de leiders van China wil waarschuwen. Ze zien een direct verband tussen de toename van vervolging van christenen en deze catastrofale gebeurtenissen. Ook roept het herinneringen op aan de tijd van Mao. Hij vervolgde de kerk op ongekende wijze, en in deze periode stierven tientallen miljoenen Chinezen door hongersnoden en geweld.
Hoewel het niet mogelijk is om dit verband te bewijzen, is het duidelijk dat er een geestelijke strijd woedt, waarbij het regime van Xi geen toewijding tolereert aan iets of iemand buiten hemzelf en de partij. Hij wil het soort macht hebben dat geen mens toekomt, de macht over de gedachten en gewetens van zijn onderdanen. Daarmee plaatst hij zichzelf op de troon van God en die zonde heeft uiteraard gevolgen. Want een dictatuur van angst is per definitie kwetsbaar voor rampen. Niemand durft het immers te zeggen als er dingen fout gaan? Dat brengt onvrede en onstabiliteit en dat is niet goed voor de machthebbers. Dat is een van de redenen dat het Coronavirus zo veel slachtoffers kon maken. De hele wereld lijdt nu onder het systeem van gewetensonderdrukking dat Xi heeft versterkt sinds hij aan de macht is gekomen.
Christenen lijden dubbel. Ze krijgen te maken met alle gevolgen van de virus uitbraak, maar ondertussen zitten de autoriteiten niet stil als het gaat om het verder beperken van religieuze vrijheden. Broeders en zusters waren in Wuhan de straat opgegaan om mensen te helpen en te bemoedigen onder andere door de felbegeerde gezichtsmaskers uit te delen. Een aantal hiervan werden gearresteerd, omdat een wet die begin februari is ingegaan, betekent dat er geen noodhulp meer gegeven mag worden door kerken zonder vooraf toestemming van de regering te hebben gekregen. Ook mag er door kerken niet meer zonder toestemming worden gecommuniceerd met mensen buiten China en mag er geen geld uit het buitenland worden aangenomen voor noodhulp. Dat maakt het moeilijk om in deze tijd onze broeders en zusters praktisch bij te staan. Gelukkig is het BtJ nog wel gelukt om 30 000 gezichtsmaskers te sturen naar kerkleiders.
Toch is bidden het beste dat we kunnen doen. In de eerste plaats dat deze ramp de leiders van China op de knieën zal brengen en ze in zullen zien dat ze niet alle macht hebben.
Bid dat ze veranderingen zullen doorvoeren die leiden tot meer vrijheid voor iedereen, en voor gelovigen in het bijzonder. We willen ook gebed vragen voor de beproefde Christenen, vooral in Wuhan en andere getroffen gebieden in China, dat hun licht helder zal schijnen en ze vervuld zullen zijn met moed en geloof in deze beproeving.
Bid ook speciaal voor de gelovigen die ziek zijn geworden en voor hun families.