Als je denkt aan de vervolgde kerk of aan zending, is Nigeria niet een land dat direct bij je opkomt. Veel van wat daar gebeurt haalt het internationale nieuws niet, en ook in Christelijk nieuws blijft het vaak onderbelicht. Maar dat is onterecht. Want er gebeuren daar belangrijke èn tragische dingen, die onze aandacht verdienen.
Nigeria heeft de meeste inwoners van alle Afrikaanse landen, ruim 200 miljoen. Ongeveer de helft daarvan is christen en de andere helft moslim. De moslims wonen voornamelijk in het Noorden en de christenen voornamelijk in het Zuiden. Nigeria ligt daarmee midden op de breuklijn tussen Islam (groen) en Christendom (geel) die van Oost naar West over het Afrikaanse continent heen loopt.
In het Zuiden is de situatie vrij stabiel en kunnen christenen vrij hun geloof beleven. Maar in het Noorden zijn Islamitische terreurorganisaties actief, met name Boko Haram en ISWAP (Islamitische Staat van West-Afrika Provincie) die uit zijn op het stichten van een kalifaat. Ze staan bekend om het kidnappen en vermoorden van christenen. Dat is echter niet de enige bedreiging voor de christelijke bevolking.
Het meeste geweld vindt plaats in het midden van het land, waar Christendom en Islam elkaar ontmoeten. Het vruchtbare land in centraal Nigeria wordt bewerkt door christelijke boeren, die verspreid over het gebied in kleine dorpjes wonen. Ten noorden van hen leven de Fulani herders, semi-nomadische stammen die rondtrekken met hun vee. De Fulani’s zijn moslim.
Doordat het land in het Noorden droger wordt, trekken ze met hun kuddes steeds verder het gebied van de christelijke boeren in, wat door de jaren heen regelmatig tot spanningen heeft geleid. Maar die economische en etnische spanningen hebben een religieuze dimensie gekregen. Er zijn nu militante Fulani’s, vaak zwaar bewapend door buitenlandse terreurorganisaties, die doelgericht christelijke dorpen aanvallen.
Dit zijn geen incidenten. Alleen in de maand september waren er al meer dan tien van dergelijke aanvallen. Deze zijn meestal zeer bloedig. Mannen, vrouwen en kinderen worden doodgeschoten of in stukken gehakt en hun dorpen verwoest en geplunderd. Voorgangers worden regelmatig gekidnapped en of vermoord en hun kerken verbrand. In de afgelopen jaren zijn er tienduizenden christenen vermoord en vele anderen verdreven van hun land. Nigeria staat op de tweede plek van landen waar de meeste christenen vermoord worden, na Pakistan.
De christenen voelen zich in de steek gelaten door hun moslim president, zelf een Fulani. Er wordt maar nauwelijks opgetreden en de moordenaars komen weg met hun daden, wat weer meer geweld in de hand werkt. Christenen willen geen wraak nemen, en geestelijke leiders roepen op tot vergeving. Maar wat er nu gebeurt komt neer op etnische zuivering. En waar zal dat eindigen?
De Islamitische terreurgroepen hebben op die vraag hun antwoord al klaarliggen. Zij willen heel Nigeria ontdoen van christelijke invloeden en tot een Islamitische staat maken. En dat is niet zo verwonderlijk.
De kerk in Nigeria is getalsmatig zeer groot, en laat haar invloed gelden, niet alleen in Nigeria, maar ook daarbuiten. Zelfs in het Westen komen Nigeriaanse zendelingen en voorgangers om onze kerken te versterken. En de verwachtingen zijn dat de Nigeriaanse bevolking in de komende decennia enorm zal toenemen. In 2100 zal Nigeria volgens de verwachtingen de derde grootste bevolking op aarde hebben, na China en India, bijna driekwart miljard. Dat betekent dat Nigeria een enorme potentiële impact op de wereldkerk en zending kan hebben. Dat internationale terreurorganisaties het land willen Islamiseren is dus niet verwonderlijk.
Back to Jerusalem heeft op het moment geen team in Nigeria, maar we hebben wel warme contacten met voorgangers daar. Zij hebben ons dringend gevraagd om hun situatie onder de aandacht van de christelijke kerk in het Westen te brengen en daar geven wij graag gehoor aan.
Nigeria is een land om in de gaten te houden en om over te leren als christenen. Maar met name gebed is cruciaal. Mogen we geen gelegenheid laten schieten om het goede te zoeken voor onze bedreigde broeders en zusters in Nigeria.